به گزارش مشرق، به نظر می رسد که ایالات متحده آمریکا قصد ندارد به فشارهای خود بر بغداد به منظور وادار کردن آن به تبعیت از سیاست های ایالات متحده در منطقه، دست بردارد. آمریکایی ها به تازگی برای پیاده سازی این سیاست خود، حربه جدیدی را در پیش گرفته اند.

بیشتر بخوانید:

حمایت برخی از جریان‌های سیاسی از هسته‌های خاموش داعش برای ناامن کردن دوباره بغداد + نقشه میدانی و عکس

دیدار رئیس اقلیم کردستان با نخست‌وزیر عراق

حربه جدید ایالات متحده آمریکا برای تحقق هدف مذکور، اعمال فشار بر بغداد برای انعقاد قرارداد با شرکت های آمریکایی است؛ به ویژه آن دسته از شرکت هایی که در زمینه انرژی و برق رسانی فعالیت می کنند. درهمین ارتباط، «علی الغانمی» از نمایندگان پارلمان عراق سخنانی را مطرح کرده است. وی در این خصوص می گوید: «واشنگتن، عراق را برای عقد قرارداد دوباره با شرکت‌های آمریکایی تحت فشار قرار داده است».

این نماینده پارلمان عراق در ادامه سخنان خود همچنین گفته است: «اعمال فشار واشنگتن بر بغداد برای انعقاد قراردادهای جدید با شرکت های آمریکایی در حالی است که این شرکت ها پیشتر ناتوانی و عجز خود در تأمین برق عراق را ثابت کرده اند». الغانمی تأکید کرد که شرکت‌های آمریکایی در مدیریت پرونده انرژی در عراق علیرغم بزرگی این شرکت‌ها ناکام بوده‌اند و هیچکدام از پروژه‌هایی که به دست گرفته‌اند پیشرفتی نداشته است.

واقعیت آن است که ایالات متحده آمریکا از اعمال فشار بر بغداد برای انعقاد قرارداد با شرکت های آمریکایی اهداف متعددی را دنبال می کند. از جمله این اهداف آن است که ایالات متحده آمریکا به دنبال افزایش نفوذ خود در عراق و به تبع آن، کاهش نفوذ جمهوری اسلامی ایران است؛ کشوری که بغداد به ویژه پس از روی کار آمدن عادل عبدالمهدی، ارتباطات و مناسبات گسترده ای با آن دارد. این مسأله یکی از اهداف اصلی آمریکایی ها محسوب می شود. البته باتوجه به مناسبات گسترده میان تهران و بغداد، به نظر نمی رسد که واشنگتن در این عرصه توفیقی حاصل کند.

این نکته را نیز باید در نظر گرفت که ایالات متحده آمریکا به تازگی معافیت تحریمیِ عراق از تحریم های ضد ایرانی را به مدت ۴ ماه دیگر تمدید کرده است. بنابراین، هدف مهم و اساسی دیگر آمریکایی‌ها از عمال فشار بر بغداد برای انعقاد قرارداد با شرکت های آمریکایی این است که واشنگتن تلاش می کند شرایطی را فراهم آورد تا پس از سپری شدن ۴ ماهِ پیشِ روی، دیگر نیازی به تمدید معافیت بغداد از تحریم های ضد ایرانی نباشد و شرکت های آمریکایی ظرفیت پاسخگویی به نیازهای بغداد را داشته باشند.

تلاش های مذکور از سوی ایالات متحده آمریکا در شرایطی اتفاق می افتد که به نظر می رسد که واشنگتن نسب به اوضاع کنونی عراق دچار اشتباه محاسباتی شده است و گمان می کند که همچون در دوران حکمرانی صدام معدوم، می تواند سیاست های خود را به بغداد تحمیل کند. این درحالی است که پس از ساقط شدن رژیم صدام، عراق شاهد یک ساختار سیاسی دموکراتیک و مستقل از کشورهای دیگر بوده است؛ مسأله ای که در مقایسه با دیگر کشورهای عربی کاملاً به چشم می آید و تحت هیچ شرایطی قابل انکار نیست.

افزون بر این، در حال حاضر عراق از چالش های دوران پساصدام نیز با موفقیت عبور کرده است؛ چالش‌هایی همچون نفوذ عناصر بعثی در ساختار قدرت و هجمه عناصر تکفیری داعش به نقاط مختلف این کشور. بنابراین، وضعیت کنونی عراق و پیشرفت های این کشور در مقایسه با مراحل گذشته، نشان می دهد که آمریکایی ها نمی توانند به عراق همچون دیگر کشورهای عربی به شدت وابسته به واشنگتن هستند، نگاه کرده و خواسته های خود ازجمله انعقاد قرارداد با شرکت های آمریکایی را به آن تحمیل کنند.

در حال حاضر نیز تمامی احزاب، جریان ها گروه ها و ائتلاف های سیاسی در عراق بر سَر این مسأله متفق القول هستند که این کشور در حال حاضر به توانمندی های لازم در عرصه های گوناگون دست یافته است و دیگران ازجمله آمریکایی ها دیگر نمی توانند همچون گذشته خواسته های خود را به بغداد دیکته کنند.

درهمین ارتباط، «سید عمار حکیم» رهبر جریان حکمت ملی می گوید: «عراقِ سالِ ۲۰۱۹ میلادی دیگر عراق سالِ ۲۰۰۳ میلادی نیست. نباید عراق با کشورهایی که مدت زیادی است از ثبات برخوردار هستند، مقایسه کنیم. با وجود مشکلات و چالش‌های متعدد اگر وضعیت گذشته و حال عراق را با یکدیگر مقایسه کنیم، نتیجه مثبتی به دست می آید». از سوی دیگر، «هادی العامری» دبیرکل سازمان «بدر» عراق نیز می گوید: «عراق در حال حاضر به توانمندی کافی در عرصه های مختلف از جمله تحقق صلح و ثبات در کشور خود دست یافته است و هیچ نیازی به قدرت های بیگانه ازجمله آمریکا ندارد».

در همین حال، دیگر احزاب و جریان های شیعی در عراق نیز همین اعتقاد را ندارد. شیخ «اکرم الکعبی» دبیرکل نجباء عراق در این خصوص می گوید: «دستاوردهایی که تاکنون در عراق محقق شده است، پشتوانه ای برای عزت و امنیت ملت عراق محسوب می شوند». این بدان معناست که اکثریت قریب به اتفاق گروه های سیاسی نیز بر این باورند که آمریکایی ها نسبت به وضعیت حال حاضر و گذشته عراق دچار اشتباه محاسباتی شده اند.

این اتفاق نظر میان گروه های مختلف بدان معناست که عراق، امروز از صف بندی های قومی و مذهبی در روند سیاسی خود عبور کرده و با تشکیل ائتلاف های سیاسی بزرگ، فرایند دموکراسی و استقلال از بیگانگان و در رأس آنها ایالات متحده آمریکا را تقویت کرده است.

از همین روی، همانطور که پیشتر نیز گفته شد، پر واضح است که ایالات متحده آمریکا نسبت به شرایط امروز عراق دچار اشتباه محاسباتی شده و بر مبنای همین اشتباه محاسباتی، تلاش می کند تا از رهگذر اعمال فشارهای متعدد به بغداد، زمینه برای گسترش نفوذ خود در عراق و کاهش نفوذ ایران در این کشور را فراهم آورد.

این درحالی است که دولت عراق بارها و در مناسبت های مختلف اعلام کرده است که حتی انعقاد برخی قراردادها با شرکت های آمریکایی هم نخواهد توانست جایگزین روابط و مناسبات میان تهران و بغداد شود. این همان مسأله ای است که عبدالمهدی به تازگی روی آن تأکید کرده است.

بنابراین، آمریکایی ها به خوبی پیام بغداد در قبال فشارهای بی امان خود به آن برای انعقاد قرارداد با شرکت های برق خود را دریافت کرده است؛ پیامی که به صراحت بر لزوم پابرجا بودن روابط میان تهران و بغداد تأکید دارد.